چین که در سال ۲۰۲۴ با صادرات ۱۱۰ میلیون تُن فولاد به اوج رسید، اکنون با افت تقاضا، موانع تجاری و بحران ظرفیت مازاد روبه‌روست. پیش‌بینی می‌شود صادرات این کشور طی ۶ تا ۸ فصل آینده به ۷۵ میلیون تُن بازگردد.
ضعف تقاضای داخلی و صادرات باعث شده ۵۰ میلیون تُن ظرفیت مازاد ایجاد شود که احتمالاً تا سال ۲۰۳۵ به ۲۵۰ میلیون تُن برسد.
در حالی که دنیا به سمت فولاد سبز حرکت می‌کند، چین با چالش‌های بزرگی مواجه است:
• پراکندگی صنعت (۲۰۰ شرکت و ۳۶۰ کارخانه)
• میانگین عمر پایین کوره‌ها (۱۲ سال)
• نبود انرژی تجدیدپذیر کافی در مجاورت مناطق صنعتی
این کشور با انتشار سالانه ۲.۲ گیگاتن کربن، یکی از کربن‌برترین صنایع جهان را دارد و تنها ۱۵٪ از پروژه‌های فولاد سبز دنیا در چین مستقر هستند.
راهکارهای پیشنهادی برای برون‌رفت:
• ادغام شرکتهای تولیدی (هدف: ۶۰٪ سهم برای ۱۰ شرکت اول تا ۲۰۲۵)
• حذف کارخانه‌های پرآلاینده
• جایگزینی کوره‌های بلند با کوره‌های قوس الکتریکی (EAF)
• تعیین قیمت کربن حداقل ۶۰ دلار به‌ازای هر تُن
