تولید فولاد ایران در سپتامبر 2024 به 1.5 میلیون تن رسید که کاهش شدید 41.2 درصدی نسبت به مدت مشابه سال گذشته را نشان میدهد. این افت قابلتوجه، زنگ خطری برای صنعتی است که یکی از ارکان اصلی اقتصاد ایران بهشمار میرود. کاهش تولید در زمانی رخ داده که کشور به شدت نیازمند رشد اقتصادی و صنعتی برای مقابله با بحرانهای متعدد، از جمله کمبود انرژی، نوسانات ارزی، و تحریمهای بینالمللی است.
این کاهش نه تنها به تولیدکنندگان ضربه زده، بلکه زنجیره تأمین و صنایع وابسته به فولاد را نیز با مشکلاتی مواجه کرده است. در شرایطی که بازار داخلی و حتی صادرات به فولاد برای رونق اقتصادی وابسته است، چنین افتی میتواند پیامدهای گستردهای داشته باشد، از کاهش اشتغال گرفته تا افزایش هزینههای تولید و کاهش رقابتپذیری.