در کشور ایران باتوجه به موقعیت ویژه جغرافیایی، وجود مرزهای مشترک با چندین کشور و نیز قرار گرفتن در یک محور ترانزیتی بسیار مناسب فرصت کم نظیری برای صادرات کالا فراهم است و می توان گفت ایران در صورت مدیریت صحیح نسبت به کشورهای منطقه دارای قابلیت بسیار بالا است . مسئله مهم این است که مسئولین از طریق سیاست‌های اقتصادی بایستی فضا را برای صادرات فراهم کنند.
به عنوان مثال در حوزه فولاد علی رغم ظرفیت‌های بسیار مطلوب و وجود تولیدکنندگان پرتوان تاکنون نتوانسته‌ایم به یک رویه صادراتی پایدار برسیم .شیوه تصمیم‌گیری‌ها و شرایط حاکم بر کشور همیشه تولیدکنندگان را با چالش مواجه می کند و اجازه نمی‌دهد اصل عرضه و تقاضا بازار را کنترل کند، بلکه همواره با دخالت‌های نابجا و اغلب غیرکارشناسی موجب بی ثباتی و تحمیل خسارت به تولیدکنندگان می‌شود.
گفتنی است از آنجا که بخش عمده تولید فولاد کشور دولتی است دخالت‌های گاه و بیگاه در قیمت‌گذاری و وضع آئین‌نامه‌های مختلف در حوزه تامین مواد اولیه و صادرات محصولات باعث شد سال گذشته بسیاری از تولیدکنندگان بخش خصوصی که با مشقات فراوان رشد پیدا کرده بودند، دچار رکود و تعطیلی شوند. مسلم است رقابت بخش خصوصی با بخش دولتی با توجه به حمایت‌هایی که از بنگاه های دولتی به عمل می‌آید بسیار سخت است.
قیمت‌گذاری دستوری و تصمیماتی که بدون مشورت با بخش خصوصی گرفته می شود یکی از چالش‌های عمده تولیدکنندگان وصادرکنندگان ایران است.
در کشور ما دولت هنوز به این باور نرسیده که لازم است هنگام اتخاذ تصمیمات اقتصادی، با بخش خصوصی و فعالان با تجربه اقتصادی مشورت کند و از دغدغه های آن‌ها آگاه شود تا بتواند تصمیم جامع و بی‌نقصی بگیرد. مسلماً بدون آگاهی از وضعیت بخش خصوصی به صورت کامل، تصمیم‌گیری‌ها با ایراد همراه خواهد بود. از این رو همواره شاهد بروز تصمیمات خلق‌الساعه و نسنجیده‌ای هستیم که اغلب با خسارتهای زیادی همراه است و زمانی که دولت متوجه اشتباه در تصمیم گیری می شود، تولیدکنندگان زیادی، را با مشکلات عدیده مواجه می شدند.
خواسته بخش خصوصی این است که تشکل‌های بخش خصوصی نظیر اتاق بازرگانی و خانه صنعت که در بطن اقتصاد کشور هستند، و بازار را بخوبی می‌شناسند و می‌توانند راهکارهای کاربردی برای مسائل اقتصادی ارائه دهند، در تصیم‌گیری‌ها دخیل شوند. مشکلات دیگری که صنعت فولاد با آن مواجه است، مسئله کمبود و قطع برق در تابستان و گاز در زمستان چالش بزرگی است و روند تولید را با مشکل جدی مواجه می کند.
با توجه به مصرف عمده برق گاز در تولید فولاد سوال این است که چرا باید در این زمینه کمبود داشته باشیم و چرا باید هر سال با این مشکل تکراری مواجه شویم، اگردنبال توسعه هستیم دولت بایستی با برنامه‌ریزی مناسب و آماده کردن زیرساخت‌های لازم مانع تحمیل خسارتهای سنگین به صنایع بزرگ شود.
امیدوارم از این پس مسئولین محترم مشورت با بخش خصوصی را سرلوحه کار قرار دهند تا بدین وسیله ساز و کار مناسبی برای تصمیم‌گیری ایجاد شود تا انشالله بتوانیم علاوه بر حفظ صنایع موجود به هدف توسعه صنایع نیز مطابق چشم انداز کشور برسیم.
