رفتارهای ناایمن در صنایع ریخته گری و ذوب فلزات
وقوع بالای حوادث و آسیب های شغلی در صنایع ریخته گری و ذوب فلزات، به دلیل ماهیت این صنایع در مقایسه با سایرصنایع، قابل توجه می باشد. بررسی ها نشان می دهد 70 درصد این حوادث به دلیل رفتارهای ناایمن (اعمال ناایمن) کارگران رخ می دهد. در این خصوص بیشترین عمل ناایمن، عدم استفاده از وسایل حفاظت فردی (PPE) و بی احتیاطی می باشد که رابطه معناداری با سن کارگر، میزان تحصیلات، استعمال دخانیات، نوع واحد کاری و آموزشهای HSE دارد.
با توجه به موارد فوق، تهیه و توزیع لوازم حفاظت فردی با کیفیت مطلوب و در قالب استاندارد، به کارگیری سیستم های تشویقی، اجرای دوره های آموزشی، نظارت مستمر بر نحوه فعالیت کارگران و استفاده از نیروهای متخصص در زمینه های گوناگون با زمینه ی شغلی مرتبط، در کاهش اعمال ناایمن و به تبع آن کاهش حوادث ناشی از کار نقش چشمگیری را ایفا می کند.
مطابق با آمار سازمان بین المللی کار (ILO) سالانه حدود دو میلیون نفر در محیط های کاری جان خود را از دست می دهند و صدها هزار کارگر نیز آسیب جدی میبینند.
حادثه شغلی یک واقعه برنامه ریزی نشده و غیرمنتظره ناشی از کار است که میتواند منجر به مرگ، بیماری یا آسیب یک یا چند کارگر گردد. مطابق با آمار منتشره از سوی سازمان بینالمللی کار، سالانه ۲.۷۸ میلیون کارگر به علت حوادث شغلی و بیماریهای شغلی جان خود را از دست می دهند و ۳۷۴ میلیون کارگر دیگر نیز از حوادث شغلی غیر کشنده رنج میبرند.
بنابر گزارش سازمان بین المللی کار تقریباً یک سوم مرگ های ناشی از کار از طریق حادثه رخ می دهد و نرخ بُروز به ازای هر 100 هزار کارگر 14 مورد مرگ می باشد. براساس آمارهای این سازمان بینالمللی، حدود ۴ تا ۵ درصد تولید ناخالص داخلی کشورها صرف هزینههای حوادث و بیماری های ناشی از کار میشود.
اقتصاددانان نیروی انسانی را به عنوان یک ثروت ملی دانسته و اعتقاد دارند که با نیروی انسانی باید مانند سرمایه رفتار کرد؛ چرا که نیروی کار سالم، عامل توسعه هر کشور است. اگر به هر دلیلی سلامت محیط کار آسیب ببیند، در آنصورت همه اعضای جامعه متضرر خواهند شد. در اتحادیه اروپا میزان روزهای تلف شده در اثر حوادث کاری سالیانه معادل 150 میلیون روز گزارش شده است.
در کل آسیب های ناشی از حوادث تا سال 2020، دومین علت معلولیت در کشورهای در حال توسعه و سومین علت مرگ و معلولیت در سراسر دنیا خواهد بود. آسیب های ناشی از حوادث همچنین عامل 12 درصد از بار بیماری ها هستند و بالاترین میزان مرگ و میر از حوادث غیر عمدی را در دنیا به خود اختصاص داده است.
در میان صنایع فلزی صنعت ریخته گری در ردیف مهم ترین رشته های صنعتی است که می توان آنرا جز صنایع مادر محسوب نمود، از جمله فرآیندهای ریخته گری که میتواند موجب بُروز حادثه گردد موارد ذیل میباشند:
- سقوط پاتیل حاوی مواد مذاب در هنگام انتقال با جرثقیل سقفی
- پاشش و پرتاب مواد مذاب ناشی از فعالیت در کوره های ذوب سازی و تخلیه و جابجایی ذوب در قسمتهای مختلف ماشین ریخته گری (CCM) در یک سطح وسیع و سوختگی در سطوح مختلف
- سقوط در فلز مذاب به علت سهل انگاری
- آسیب های چشمی و دیگر قسمت های بدن در اثر جرقه ها
- انفجار در کوره های ذوب، حوادث ناشی از تعمیرات، حوادث الکتریکال و …
با توجه به مطالب یاد شده ضرورت پیشگیری از حوادث شغلی بیش از پیش اهمیت پیدا می کند، بدین منظور لازم است آگاهی و شناخت کافی نسبت به علل ایجاد حادثه و ریشه های آن وجود داشته باشد.
در اغلب روش های علت یابی حوادث دو عمل (اعمال ناایمن و شرایط ناایمن) به عنوان مهم ترین علل حوادث ذکر شده اند، نقش اعمال ناایمن (سایر رفتارها و حرکات و فعالیت های تعریف نشده و خارج از حالت استاندارد و مغایر با قوانین و مقررات درون سازمانی و برون سازمانی) در بُروز حوادث پررنگ تر است، به طوری که اغلب محققان 70 درصد نرخ بُروز حوادث را به این دسته اختصاص می دهند.
از جمله اعمال ناایمن میتوان به موارد ذیل اشاره کرد:
- عدم استفاده از وسایل حفاظت فردی
- عدم توجه به اخطارهای صادره
- استفاده از ابزار معیوب
- شوخی و استعمال دخانیات در حین کار
- انجام اعمال پرخطر و با ریسک بالا
- عجله در هنگام کار و عدم رعایت اولویت های ایمنی
- انجام کار بدون اخذ مجوزهای لازم قبل از شروع به کار
- ترک دستگاه یا تجهیز هنگام کار در وضعیت های خطرناک
- جداکردن حفاظ و تجهیزات ایمنی از ماشین آلات و دستگاه ها و …
- تغییر در قسمت های مختلف دستگاه برای انجام آسان و سرعت در کار
در این بین حادثه بوپال نشان داد که به رغم پیشرفت ها و استفاده از اتوماسیون در صنایع و کاهش نقش انسان در محیط کار، همچنان خطای انسانی می تواند سبب بُروز حوادث ناگوار جانی و مالی شود، این بدان علت است که وظایف انسان در محیط کار با افزایش بار روانی و فکری و پیچیدگی های کار همراه است که احتمال وقوع خطا را بیشتر میکند.
فاجعه ی یونیون کارباید بوپال ( Carbide’s Union Bhopal Tragedy )
در اثر نشت گاز سمی دفع آفات متیل ایزو سیانات در کارخانه آمریکایی یونیون کار باید در شهر بوپال هند رخ داد، این حادثه که در تاریخ 2 و 3 دسامبر 1984 (13آذر 1363) روی داد، منجر به فوت 3500 نفر از کارکنان کارخانه گردید و حدود 300هزار نفر بیمار با ناراحتی های تنفسی از کارخانه مذکور و شهر بوپال برجای گذاشت.
عوامل تأثیرگذار در بُروز حوادث و انجام رفتار ناایمن
از دیگر عوامل تأثیرگذار در نرخ بُروز حوادث می توان به موارد ذیل اشاره نمود:
1.سن: تحقیقات و بررسی ها نشان میدهد، با افزایش سن پرسنل میزان حوادث در اثر اعمال ناایمن در این گروه بیشتر میشود که میتواند نتیجه ی عدم دقت کافی، بی توجهی به الزامات محیط کار باشد. هرچه سن افراد بالاتر باشد، احتمال انجام اعمال ناایمن توسط آنها بیشتر است. دلیل اصلی این رفتار، ریسک پذیری این افراد میباشد.
2.میزان تحصیلات: افزایش سطح تحصیلات نیز به طور معناداری در اعمال ناایمن و کاهش آن مؤثر است و در واقع هرچه میزان تحصیلات بیشتر باشد نگرش فرد نسبت به مسائل ایمنی مثبت بوده و از اعمال ناایمن و پر ریسک پرهیز می کنند.
3.استعمال دخانیات: در خصوص استعمال دخانیات به دلیل آنکه فرد در اثر مصرف مواد دچار پریشانی و اضطراب و رفتار هیجان زده م گردد، ذاتاً تمایل به رفتار پرخطر دارد از این رو اعمال ناایمن در آنها بالاتر است و دچار حوادث بیشتری می گردند.
4.آموزش های ایمنی و بهداشتی: کارگرانی که در دوره های آموزش ایمنی و بهداشتی تخصصی مرتبط با کار خود شرکت می کنند، به دلیل افزایش آگاهی و سطح دانش فردی نسبت به مسائل ایمنی و بهداشت کمتر دچار خطای انسانی میشوند.
5.واحد کاری: در صنعت ریخته گری، جبهه های کاری متنوعی وجود دارد. قسمت تولید به بخش های مختلفی تقسیم میگردد: از جمله گروه نسوزکاری، ریخته گری، کوره، مکانیک، جراثقال، فرآوری قراضه و … که در هر بخش باتوجه به ریسک فعالیت و نوع کار انجام شده و شرایط محیط کار، تعداد، شدت و نوع حوادث میتواند بسیار متفاوت باشد.
به طور مثال بیشترین مقدار حوادث در گروه کوره سوختگی در اثر پاشش مواد مذاب است و در گروه مکانیک برخورد با اشیا تعداد بیشتری از آمار حوادث را به خود اختصاص داده اند.
اقدامات مناسب جهت کاهش رفتارهای ناایمن
درنهایت مسئولین ایمنی و بهداشت (HSE) میتوانند جهت کاهش رفتارهای ناایمن در صنایع ریخته گری طبق روش های ذیل جهت اقدام نماید:
- با تدوین و اجرای دستورالعمل های ایمنی با هدف حفظ حالت ها و وضعیت ایمن انجام کار در هر ایستگاه کاری
- آموزش های لازم در جهت استفاده از لوازم حفاظت فردی (PPE) و تأثیرات آن در کاهش حوادث و گرفتن وضعیت و حالت های ایمنی به هنگام کار
- تهیه و توزیع لوازم حفاظت فردی استاندارد و متناسب با هر شغل
- افزایش نظارت و بازرسی غیر منتظره
- تشویق به مشارکت کارکنان در امر ایمنی و داشتن برخورد صحیح با افرادی که اعمال ناایمن انجام داده اند به اهداف لازم دست پیدا کنند.
درصنایع ریخته گری بیشترین حوادث در قسمت های کوره،CCM و نسوزکاری میباشد به ترتیب در قسمت های تعمیرات و فنی، برق، خدمات و اداری، تعداد حوادث کمتر می گردد.
اگر بخواهیم دقیق تر اعمال ناایمن را بررسی کنیم، بیشترین مقدار آن مربوط به عدم استفاده از وسایل حفاظت فردی میباشد. دلایل این موضوع به شرح ذیل میباشد:
- عدم آموزش کافی
- توزیع نادرست لوازم و عدم تناسب آن با نوع کار که انجام می دهند.
- عدم نظارت صحیح بر استفاده از لوازم حفاظت فردی
- عدم نظارت برنحوه کار پرسنل و عدم وجود سیستم تشویق و تنبیه جهت استفاده از این وسایل می باشد، که همگی از عوامل تشدیدکننده خطاهای انسانی محسوب گردیده و میتواند منجر به افزایش اعمال ناایمن در کارگران گردد.
در این زمینه برگزاری کلاس آموزشی و اطلاع رسانی مداوم، پیگیری های مستمر، تشویق پرسنل به استفاده از این وسایل و استفاده از علائم و تابلوهای آموزشی و هشدار دهنده، نظارت مستمر کارشناسان HSE در زمینه استفاده لوازم حفاظت فردی توسط پرسنل می تواند موجب کاهش این نوع اعمال ناایمن گردد.
همکار در تهیه این مقاله: مهدی خزائی (کارشناس ایمنی و بهداشت)